واژه معقول در زبان فارسی به معنای عقلانی، مناسب و منطقی است. این واژه به رفتارها، تصمیمات، و استدلال‌هایی اطلاق می‌شود که بر پایه تفکر صحیح و منطقی بنا شده‌اند و به نظر می‌رسد که در چارچوب عقل و خرد قرار دارند.
ریشه لغوی
این کلمه از ریشه عقل گرفته شده است. عقل به معنای توانایی درک، تفکر، و استدلال است و در فرهنگ اسلامی و فلسفی، به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای شناخت و فهم حقیقت شناخته می‌شود. واژه معقول به نوعی به آنچه که با عقل و منطق سازگار است اشاره دارد.
کاربرد
این واژه در زمینه‌های مختلفی از جمله فلسفه، روانشناسی، و علوم اجتماعی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در بحث‌های فلسفی، ایده‌ها و نظریات معقول به آن دسته از نظریاتی اطلاق می‌شود که با استدلال‌های منطقی و علمی توجیه می‌شوند. همچنین، در زندگی روزمره، وقتی که تصمیمی گرفته می‌شود که بر اساس منطق و عقلانیت باشد، آن تصمیم را معقول می‌نامند.
