مردنی

بیا ز محنت جان کندنم خلاصی ده که دم زدن ز فراق تو مردنی‌ست مرا

شدی شاد گر غم نگردد تباه وگر مردنی بود دیدی سیاه

عاشقان را هر زمانی مردنیست مردن عشاق خود یک نوع نیست

ما ز پی مردنیم زاده ز مادر ولی ناله ز مردن‌کند درگه زادن جنین

بگفتش که این زخم‌ها مردنی نباشد بگفتا شنو ای دنی

به عالم وقتی آسان مردنی بود به بالینم بیا وان تازه گردان