واژۀ مدعو صفتی است که از ریشۀ «د ع و» در زبان عربی مشتق شده و در متون فارسی با کاربرد گسترده ای پذیرفته شده است. این واژه به معنی کسی است که برای کاری یا به مکانی فراخوانده شده باشد. در مفهوم اصلی و متداول، به شخصی اطلاق می‌شود که برای شرکت در محفلی، به ویژه مهمانی یا ضیافتی، دعوت شده باشد. بنابراین، این واژه مترادف با واژه‌هایی چون مهمان، طلبیده‌شده و دعوت‌شده به کار می‌رود و بیانگر وضعیت فردی است که دیگری او را برای حضور در جمعی طلبیده است.
در حوزه‌های ادبی و رسمی، این واژه دامنه‌ای فراتر از مفهوم مهمانی پیدا می‌کند و به معنای نامیده‌شده یا موسوم نیز به کار می‌رود. در این کاربرد، مدعو اشاره به کسی یا چیزی دارد که به نام یا عنوان خاصی خوانده می‌شود. این استفاده نشان از ظرفیت بالای زبان فارسی در جذب واژگان عربی و به کارگیری آن در بافت‌های معنایی متنوع دارد و بر غنای ادبی و دقّت بیان می‌افزاید.
