«مجاهدین» به افرادی گفته می‌شود که در راه یک هدف والا، اصولی یا دینی، با تلاش و مبارزه پیگیر فعالیت می‌کنند. ریشه این واژه از کلمه عربی «جهاد» گرفته شده است که به معنای «کوشش و تلاش» است و در متن‌های دینی و تاریخی به مبارزه در راه خدا اشاره دارد. در معنای عمومی، مجاهدین کسانی هستند که برای دفاع از حق، عدالت یا آزادی می‌جنگند و معمولاً فداکاری و سختی‌های زیادی را تحمل می‌کنند. این واژه در تاریخ اسلام و سایر فرهنگ‌ها کاربرد فراوان دارد و گروه‌هایی که علیه ظلم یا بی‌عدالتی قیام کرده‌اند، مجاهد نامیده شده‌اند. مجاهدین ممکن است فعالیت‌های خود را در عرصه نظامی، اجتماعی، فرهنگی یا سیاسی انجام دهند، اما همیشه عنصر تلاش، مبارزه و مقاومت در کارشان دیده می‌شود. در ادبیات و متون تاریخی، مجاهدین به عنوان نماد شجاعت، فداکاری و پایبندی به اصول معرفی شده‌اند. به طور کلی، این واژه نه تنها به معنای مبارز فیزیکی، بلکه به معنای کسی است که با همت و پشتکار در راه یک هدف ارزشی و اخلاقی تلاش می‌کند.
مجاهدین
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جمله سازی با مجاهدین
یا رب به مقربین درگاه قسم یا رب به مجاهدین فی الله قسم
سودند سر به تیغ اعادی مجاهدینت دادند تن به قید اسیری مخدرات
«وَ أُدْخِلَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ» ایشان را فرو آرند فردا در آن بهشتها، نه یک بهشت است که هشت بهشتست، نه هشت درجه است که صد درجه است. مصطفی (ص) گفت: «انّ فی الجنّة مائة درجة اعدّها اللَّه للمجاهدین فی سبیله».
درگیری‌های داخلی در افغانستان پس از خروج نیروهای شوروی ادامه پیدا کرد. شوروی با آگاهی از ترسی که بین مقامات کابل بدین دلیل بروز کرده بود در زمستان سال ۱۹۸۹ خاک این کشور را ترک کرد. حملات مجاهدین افغان به‌طور ثابت به شهرها و روستاها و در نهایت کابل وجود داشت.
جنگ شوروی - افغانستان به ۹ سال (۶جدی/دی ۱۳۵۸ش ـ ۲۶ جدی/دی ۱۳۶۷ش) حضور و درگیری ارتش اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان برای پشتیبانی از دولت کمونیست جمهوری دموکراتیک افغانستان در مقابل نیروهای مجاهدین افغانستان و داوطلبان خارجی عرب در این کشور گفته می‌شود.
