متهتک

واژه متهتک که ریشه‌ای عربی دارد، از ماده تهتک به معنای دریدن، شکافتن، و آشکار کردن گرفته شده است. در اصطلاح، این واژه به فردی اطلاق می‌شود که در رفتار و کردار خود هیچ‌گونه پروایی از هنجارشکنى، هتک حرمت، یا رسوایی ندارد. این واژه بیانگر حالتی از بی‌باکی افراطی و بی‌اعتنایی مطلق به حدود و مرزهای اخلاقی، عرفی، و اجتماعی است. فرد متهتک، گویی پرده‌های حیا و شرم را دریده و خود را در معرض دید و قضاوت جامعه قرار می‌دهد، بدون آنکه از پیامدهای ناگوار اعمال خود واهمه‌ای داشته باشد. این بی‌اعتنایی به آبرو، حیثیت، و ارزش‌های مورد قبول جامعه، وجه تمایز اصلی فرد متهتک از دیگران است. این واژه بار معنایی بسیار سنگینی را به همراه دارد و به طور کلی به رفتارهایی اطلاق می‌شود که آشکارا خلاف عرف و شئونات اجتماعی است و منجر به هتک حرمت و رسوایی فرد یا دیگران می‌گردد. فردی که با صفت متهتک شناخته می‌شود، معمولاً در جامعه به عنوان فردی بی‌پروا، جسور، و بی‌ملاحظه تلقی می‌گردد. اما این جسارت، نه از سر شجاعت، جسارت واقعی، یا درایت و دوراندیشی، بلکه از فقدان حی ngôi، شرم، و حیا ناشی می‌شود. این افراد کسانی هستند که حرمت‌ها، چه حرمت‌های شخصی و چه حرمت‌های اجتماعی، را می‌شکنند و از تابوشکنی ابایی ندارند، گویی که پرده‌ای میان خود و جامعه وجود نداشته باشد و هیچ حد و مرزی برای رفتار خود قائل نیستند.