متحقق به معنای چیزی است که صحت و درستی آن اثبات شده باشد. این واژه به افرادی اطلاق می‌شود که خبر یا حقیقتی را با یقین و بدون شک می‌بینند. در عرفان به حق فردی است که قادر است حقیقت را در هر موضوع مشخصی مشاهده کند، بدون آنکه آن موضوع را محدود به ویژگی یا صفت خاصی کند. در این دیدگاه، خداوند، اگرچه در هر مقید به اسم یا صفتی مشهود است، اما خود را به هیچ یک از این مقیدات محدود نمی‌کند و از نظر وجودی مطلق و بی‌قید و شرط است.
همچنین، به حق و خلق به فردی اشاره دارد که توانایی دیدن هر مطلقی را در وجود واحدی دارد که در آن حق را در خلق و خلق را در حق مشاهده می‌کند. این شخص می‌تواند هر موجودی را به عنوان وجهی از یک حقیقت واحد مشاهده کند که از یک سو مطلق و از سوی دیگر مقید است. چنین دیدگاهی به ما کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از ارتباط بین حق و خلق داشته باشیم و به حقیقت وجودی پی ببریم که میان این دو وجود دارد. در نهایت، مفهوم این واژه به ما یادآوری می‌کند که درک صحیح و یقین از واقعیت‌ها نیازمند نگاهی عمیق و فراتر از ظواهر است.
