کلمه مأیوس در زبان فارسی به معنای ناامیدی و فقدان امید است. این واژه به عنوان صفت به افرادی یا چیزهایی اطلاق می‌شود که به دلیل عدم تحقق آرزوها یا اهدافشان، احساس یأس و ناامیدی دارند. احساس مأیوس بودن می‌تواند در اثر ناکامی‌های مکرر، مواجهه با چالش‌های دشوار یا از دست دادن فرصت‌ها به وجود آید. چنین احساسی نه تنها بر روحیه فرد تأثیر می‌گذارد، بلکه ممکن است بر روابط اجتماعی و زندگی روزمره او نیز سایه بیفکند. افراد مأیوس ممکن است انگیزه خود را برای تلاش و پیشرفت از دست بدهند و این مسئله می‌تواند به یک چرخه منفی منجر شود. بنابراین، شناخت و مدیریت این احساسات اهمیت زیادی دارد تا فرد بتواند دوباره به سمت اهدافش حرکت کند و امید را در زندگی‌اش زنده نگه دارد.
مأیوس
لغت نامه دهخدا
مأیوس. [ م َءْ ] ( ع ص ) ناامید و بی امید. ( ناظم الاطباء ). میئوس. نومید. و رجوع به میئوس و یأس شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) نا امید گشته نومید: ای که مایوس از همه سویی بسوی عشق رو کن. کعب. دلهاست اینجاهر چه خواهی آرزو کن. ( نظام وفا ) جمع: مایوسین.
ناامید و بی امید
جمله سازی با مأیوس
گر به صد چاه جهنم سرنگون غلتم خوش است در دل مأیوس خود یارب نلغزد پای من
زین بزم، سر خوش دل مأیوس می‌رویم پیمانهٔ شکستهٔ ما هم شراب داشت
ناامید این قدر از بختم و مأیوس از یار که گر آید به برم می نشود باور ما
