لکام

لکام. [ ل ُ ] ( ص ) بی ادب و بی شرم و بی حیا. ( برهان ). امرد قوی جثه بی حیا. ( آنندراج ):
هرچند که گنگیم و کلوکیم و لکامیم
تن داده و دل بسته آن دول غلامیم.سوزنی.
لکام.[ ل ُ ] ( اِخ ) ( جبل الَ... ) نام کوهی است که در محاذی حمات شیزر و افامیة و شمال آن کشیده شده است تابه صهیون و منتهی شود به انطاکیه و بعضی گویند کوهی است در ملک شام. ( از برهان ). نام کوهی است به شام که ثغر ملطیه بدین سوی آن است. ( حدود العالم ). کوهی است به شام در برابر حماة شیزر و افامیة گذر آن به جانب شمال به سوی صهیون و شغر و بکاس تا انطاکیه. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ). کوهی مشرف بر انطاکیه. و بلادابن لیون و مصیصه و طرسوس و این ثغور و ذکر آن در لبنان آمده است و غالباً عباد و ابدال در آن مقام میگرفته اند. ( از معجم البلدان ). و رجوع به لبنان شود. حمداﷲ مستوفی در ذکر جبال البرز آرد:... و چون به شمشاط و ملطیه رسد قالیقلا خوانند و چون به انطاکیه و مصیصه رسد لکام گویند و آنجا فارق است میان شام و روم و چون به میان حمص و دمشق رسد لبنان خوانند... ( نزهةالقلوب چ اروپا مقاله ثالثه ص 192 ). اما کوهها که از آن دلیل قبله گرفته اند کوه لکام است به شام و کوه راهون به سراندیب. ( مجمل التواریخ ص 466 ).
به حق جودی و لبنان و بوقبیس و لکام
به قدر خانه معمور و مسجد اقصی.روزبهان.
لکام. [ ل َک ْ کا ] ( ع ص ) خف لَکّام؛ سَپَل شتر سخت که سنگ شکند. ( منتهی الارب ). || آکنده به گوشت. ( مهذب الاسماء ).

(لُ ) (ص. ) بی ادب، بی حیا، بی شرم.

۱. بی ادب، بی شرم، بی حیا.
۲. امرد قوی جثه.

( صفت ) ۱- بی شرم بی حیا. ۲- امرد قوی جث. بی حیا: هر چند که گنگیم و کلوکیم و لکامیم تن داده و دل بست. آن دول غلامیم. ( سوزنی لغ. )
نام کوهیست که در محاذی شهر حمات شیزر و افامیخ و شمال آن کشیده شده است.

بی ادب، بی حیا، بی شرم.

💡 این مطلب از سایر کتاب‌های تاریخی از جمله تاریخ طبری و تاریخ الکامل نیز نقل شده‌است.

💡 خسرو توران گشای، روی بایران نهاد خام کمندش لکام بر سر شیران نهاد

💡 هرچند که گنگیم و کلوکیم و لکامیم تن داده و دل بسته آن دول غلامیم

💡 چون تو توسن را، لکام حکم تو بر کام باد عرصه مقصود گامت را، بزیر گام باد

💡 ای بر سر دو راه نشسته در این رباط از خواب و خورد بیهده تا کی زنی لکام؟