واژه قریض در زبان عربی ریشه‌های متعددی دارد که هر یک به جنبه‌ای خاص از معنای آن اشاره می‌کنند. در معانی لغوی، به ماده‌ای اطلاق می‌شود که شتر از گلوی خود برای نشخوار بیرون می‌آورد. این بخش از معنا، تصویری ملموس از فرآیند گوارش در این حیوان ارائه می‌دهد. علاوه بر این، این واژه در حوزه شعر و ادب نیز کاربرد داشته و به معنای "شعر" نیز به کار رفته است. این دوگانگی معنایی، نشان‌دهنده گستردگی دایره کاربرد این واژه در زبان عربی است.
کاربرد در معنای وام‌داری و بدهی
در کنار معانی یاد شده، قریض در معنای مقروض نیز به کار می‌رود. این کاربرد، به وضعیت شخصی اشاره دارد که دارای بدهی یا طلبکار است و از نظر مالی در وضعیت بدهی قرار دارد. این معنا، این واژه را به مفهومی در حوزه اقتصاد و تعاملات مالی پیوند می‌زند، جایی که تعهدات مالی فرد را توصیف می‌کند. در واقع، شخصی که قریض است، به دیگری مدیون بوده و ملزم به ادای دین خود می‌باشد.
