«فنری» صفتی است که از واژه «فنر» گرفته شده و به هر چیزی که خاصیت کشسانی، ارتجاعی یا بازگشت‌پذیری داشته باشد اطلاق می‌شود. وقتی چیزی را فنری می‌نامیم، منظورمان آن است که مانند فنر قابلیت فشرده شدن و سپس بازگشت به حالت اولیه را دارد. این ویژگی یکی از اصول مهم در طراحی بسیاری از ابزارها و وسایل مکانیکی است، زیرا امکان ذخیره و آزادسازی انرژی، کاهش ضربه و افزایش راحتی یا ایمنی را فراهم می‌آورد.
از صندلی و تختخواب فنری گرفته تا کفش‌های ورزشی، ضربه‌گیرهای خودرو و حتی ابزارهای کوچک‌تر مانند خودکارهای فشاری، این واژه برای بیان نوعی ساختار یا مکانیزم خاص به کار می‌رود. در همه این نمونه‌ها، صفت «فنری» نشان‌دهنده آن است که قطعه یا وسیله بر اساس خاصیت ارتجاعی ساخته شده و قادر است فشار، ضربه یا نیروی واردشده را جذب کرده و سپس به تدریج یا به‌سرعت آزاد کند.
در بسیاری از کاربردها، این صفت به‌طور مستقیم ناشی از حضور فنر در وسیله است؛ مانند تشک، خودکار یا بست‌های فلزی که عملکرد آن‌ها بدون فنر امکان‌پذیر نیست.
