فایض

فایض به عنوان یک شاعر و ادیب بزرگ، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات فارسی دارد. آثار او نه تنها از نظر زیبایی‌شناسی، بلکه از نظر عمق معنایی نیز حائز اهمیت هستند. او با بهره‌گیری از زبان غنی و نمادهای ادبی، احساسات و افکار خود را به شیوه‌ای منحصر به فرد بیان کرده است. فایض توانسته با استفاده از تصاویری ملموس و زبانی شیوا، دغدغه‌های انسانی خود را به دیگران منتقل کند. او در اشعارش به مضامینی چون عشق، طبیعت و زندگی اجتماعی پرداخته و از این طریق، ارتباطی عمیق با مخاطبان خود برقرار نموده است. این شاعر بزرگ به خوبی می‌فهمید که ادبیات می‌تواند وسیله‌ای برای انتقال پیام‌های عمیق انسانی باشد و از این رو، با دقت و تامل در انتخاب واژه‌ها و تصویرسازی، آثارش را خلق کرده است. فایض علاوه بر تسلط بر فنون شعری، به مسایل اجتماعی و فرهنگی زمان خود نیز توجه داشت و در اشعارش به نقد و بررسی این موضوعات پرداخته است. به همین دلیل، آثار او نه تنها در زمان خود، بلکه در طول تاریخ نیز مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است. با توجه به تمامی این ویژگی‌ها، فایض به عنوان یکی از چهره‌های برجسته ادبی ایران شناخته می‌شود و آثارش همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدیدی از شاعران و نویسندگان به شمار می‌آید.

لغت نامه دهخدا

فایض. [ ی ِ ] ( ع ص ) فائض. رجوع به فائض شود.

فرهنگ معین

(یِ ) [ ع. فائض ] ۱ - (اِفا. ) فیض دهنده، فیض رساننده. ۲ - (اِ. ) آبی که پس از از پُر شدن ظرف از اطراف آن فرو می ریزد.

فرهنگ عمید

۱. فیض دهنده، فیض رسان.
۲. منتشر، ریزان.
۳. (اسم ) [مجاز] بهرۀ پول.

فرهنگ فارسی

فایض:فیض دهنده، فیض رساننده
( اسم ) ۱ - فرو ریزنده ۲ - فیض دهنده فیض رساننده ۳ - ( اسم ) آبی که پس از پر شدن ظرف یا حوض از اطراف آن فرو ریزد ۴ - ( صفت ) وافر سرشار لبریز.

فرهنگ اسم ها

اسم: فایض (پسر) (عربی)
معنی: فیض رسان، فایده بخش

ویکی واژه

فائض
فیض دهنده، فیض رساننده.
آبی که پس از از پُر شدن ظرف از اطراف آن فرو می‌ریزد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم