غک

کلمه غک در زبان فارسی به معنای شخصی است که چاق است و قد کوتاهی دارد، این واژه به توصیف ویژگی‌های ظاهری فردی می‌پردازد که به دلیل قد کوتاه و چاقی، به نظر غیرمعمول و خنده‌دار می‌آید.

معانی و مفاهیم:

قد کوتاه: یکی از ویژگی‌های اصلی فرد غک این است که او قد بلندی ندارد و به طور کلی کوتاه قد محسوب می‌شود.

فربه و بی‌اندام: این واژه به چاقی و عدم تناسب اندام نیز اشاره دارد، فرد غک به دلیل چاقی و قد کوتاه، ظاهری غیرمتعارف دارد.

مشکلات جسمانی: این افراد ممکن است به دلیل بیرون‌زدگی مهره‌های پشت، دچار خمیدگی در قامت خود شوند که این نیز به ظاهری نامناسب و مضحک منجر می‌شود.

در ادبیات و طنز: غک ممکن است در متون ادبی و طنز به عنوان یک شخصیت خنده‌دار به کار رود که ویژگی‌های ظاهری او باعث ایجاد موقعیت‌های کمدی می‌شود.

لغت نامه دهخدا

غک. [ غ َ / غ ُ ] ( ص ) شخصی را گویند که قد کوتاهی داشته باشد و به این قد و بالا بسیار فربه و بی اندام و مضحک هم باشد. ( برهان قاطع ). فربه و کوتاه قد و بی اندام. ( جهانگیری ). کوتاه فربه، و بعضی گفته اند کسی که مهره های پشتش بیرون آمده بواسطه آن خم در قامتش به هم رسد. ( فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ):
سیفک چماق دولت و دین کون فراخ غک
منسوخ شوخ شوم گران جان سرسبک.
پوربهای جامی ( از رشیدی ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).

فرهنگ معین

(غَ یا غُ ) (ص. ) کوتاه و چاق.

فرهنگ عمید

قد کوتاه، فربه، و بد اندام.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کوتاه قد فربه اندام کوتاه چاق.

جملاتی از کلمه غک

داردش هر روز با لطفی دگر باز آرد مرغک از نو بال و پر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم