غفیر

کلمه غفیر در زبان فارسی به معنای بسیار آمرزنده یا بخشنده است و در زمینه‌های دینی و معنوی به کار می‌رود. این واژه از ریشه عربی است و در قرآن کریم نیز به عنوان صفتی برای خداوند ذکر شده است. به عنوان مثال، در آیات قرآن، خداوند به عنوان غفیر الذنب معرفی می‌شود که به معنای بخشنده گناهان است.

استفاده از این کلمه در جملات می‌تواند به این صورت باشد: خداوند غفیر است و بندگانش را با رحمت خود می‌آمرزد. همچنین، در متون ادبی و عرفانی، شاعران و نویسندگان از این واژه برای توصیف رحمت و بخشش الهی بهره می‌برند.

تصویر معنی غفیر

لغت نامه دهخدا

غفیر. [ غ َ ] ( ع مص ) آمرزیدن و پوشیدن خدای گناه کسی را. ( منتهی الارب ). مغفرت. غَفر. غفران. غُفور. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) موی گردن و پس گردن و موی رخسار. ( منتهی الارب ). || ( ص ) بسیار، و جمعی که زیاده از ایشان نتواند ( کذا ) دید. ( غیاث اللغات ). الجماء الغفیر؛ خود که همه سر را درگیرد. ( منتهی الارب ). البیضة التی تجمع الرأس و تضمه. ( اقرب الموارد ). || رجل ٌ غفیر؛ مردی درگذارنده. ( مهذب الاسماء ). در فرهنگهای معتبر دیده نشد. || جم غفیر؛ همه. جمیع. در منتهی الارب آمده: یقال: جاؤا جماً غفیراً؛ یعنی آمدند همه، چه شریف و چه وضیع، و کسی خلاف نورزیده. و آن نزد سیبویه اسمی است که به جای مصدر گذاشته شده و مانند مصدر منصوب میشود؛ ای مررت بهم جموماً غفیراً، و بعضی آن را غیر مصدر دانسته اند. و ابن انباری در آن رفع را به تقدیر «هم » ( به ضم هاء ) روا شمرده است. و کسائی گوید: عرب جماء غفیر را در «تمام » منصوب کنند و در نقصان مرفوع، و آن به صور گوناگونی آمده: جماءً غفیراً و جم الغفیر و جماء الغفیرة و الجماء الغفیر و جماء الغفیری ( مقصوراً ) و جم الغفیرة و جماء الغفیرة وجماء غفیرة ( مبنیاً ) و الجم الغفیر و بجماء الغفیر و الغفیرة. ( از منتهی الارب ). رجوع به جم و جماء شود: با آن جم غفیر و جمع کثیر از سر شوق سعادت و حرص شهادت به اشداق آن مخاوف و افواه آن نتایف فرورفت. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1272 هَ. ق. ص 408 ).

فرهنگ معین

(غَ ) [ ع. ] ۱ - (مص م. ) غفران، مغفرت. ۲ - (ص. ) بسیار، فراوان.

فرهنگ عمید

۱. موی نرم و ریز در گردن یا رخسار.
۲. (صفت ) کثیر، بسیار.

فرهنگ فارسی

موی نرم وریزدرگردن یارخسار، ونیزبه معنی کثیر، بسیار، جم غفیر:جماعت بسیارازوضیع وشریف وکوچک وبزرگ
۱ - آمرزیدن گناه کسی را مغفرت غفران ۲ - ( صفت ) بسیار فراوان. یا جم غفیر. ۱ - گروه بسیار از وضیع و شریف و کوچک و بزرگ ۲ - همه جمیع.

ویکی واژه

غفران، مغفرت.
بسیار، فراوان.

جملاتی از کلمه غفیر

وَ اغْفِرْ لَنا اصل غفر ستر است، غفر و مغفرت و غفران آمرزش است، یعنی که چیزی بر کسی فرا پوشد، غفاره سرپوش است و مغفر خود، جم غفیر از آن گویند که از انبوهی یکدیگر را پوشیده میدارند، غافر و غفور و غفار هر سه نام خداست.

بُدند ملتزم موکب شرف زایش زسر فرازان، جمعی کثیر و جمع غفیر

زحمتی دیدم که تا جاوید باد کثرتی بگذشته از جمّ غفیر