غروی. [ غ َرْ وا ] ( ع اِ ) شگفت، یقال: لا غروی؛ ای لاعجب. غَرْو. رجوع به غَرْو شود. || ( اِمص ) برانگیختگی و تحریض به دشمنی. اسم است اغراء را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): اَغْراه ُ به اغراء؛ ولعه به و حضه علیه، و الاسم الغَرْوی ̍. ( قطر المحیط ).
غروی. [ غ َ رَ وی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به غرا. رجوع به غرا شود. || منسوب به غری که در کوفه است. ( از تاج العروس ). و من باب اطلاق جزء به کل به «نجفی » ( ازمردم نجف. ساکن نجف ) اطلاق گردد. رجوع به غری شود.
غروی. [ غ َرْ ] ( ع اِ ) بیرونی در الجماهر گوید ( ص 90 ): همان اسپیدچشمه است که به غروی معروف می باشد. رجوع به اسپیدچشمه شود.
اهل نجف، از مردم نجف.
منسوب به غری که یکی ازنامهای نجف اشرف بوده، اهل نجف
۱ - منسوب به غری ( محلی در کوفه ) ۲ - ( من باب اطلاق جزئ به کل ) نجفی اهل نجف.
بیرونی در الجماهر گوید: همان اسپید چشمه است که به غروی معروف میباشد
اسم: غروی (پسر) (عربی) (تلفظ: qaravi) (فارسی: غَرَوی) (انگلیسی: gharavi)
معنی: اهل نجف
[ویکی فقه] غروی (ابهام زدایی). غروی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • رکن الدین محمد بن علی استرابادی غروی جرجانی، متکلم، اصولی و از علمای امامی سده های ۷ و ۸ ق/۱۳ و ۱۴م• شیخ محمد غروی کاشانی، از علمای مجاهد ایران در قرن چهاردهم هجری• محمدحسین غروی نائینی، مشهور به میرزای نائینی، از فقهای بزرگ قرن سیزدهم و از علمای طرفدار نهضت مشروطه• محمدحسین غروی اصفهانی کمپانی، مشهور به کمپانی، از فقها، اصولیین و فلاسفه مشهور قرن چهاردهم• سید جواد حسینی عاملی غروی، از بزرگان فقه و فقاهت قرن سیزدهم و ازتلامذه آیةاللّه بحرالعلوم و علامه وحید بهبهانی• سیدمحمدباقر مجتهد گنجه ای غروی اصفهانی، عالم فاضل و خطیب بارع، در اصفهان• علی بن اسدالله غروی تبریزی، از علمای شهید در عصر معاصر• علی غروی علیاری تبریزی، یکی از مجتهدین و عرفای معاصر و مدفون در حرم حضرت معصومه (علیهاالسّلام)
...
💡 سپس بعد از نزدیک شش سال اقامت در نجف به تبریز مراجعت کرد و تا آخر عمر به تدریس مشغول شد. شیخ محمد خیابانی، محمدحسین طباطبایی، عبدالحسین غروی، اسدالله مدنی، قاضی طباطبایی از شاگردان وی بودند.
💡 محمدحسین غروی اصفهانی در پنجم ذیحجه سال ۱۳۶۱ هجری قمری برابر ۲۳ آذر ۱۳۲۱ شمسی در نجف درگذشت و در حرم علی بن ابی طالب در اتاقی که جنب گلدسته قرار دارد به خاک سپرده شد. مصطفی خمینی و علامه حلی نیز در کنار او دفن هستند.
💡 محمد مهدی غروی اصفهانی خراسانی (۱۳۰۳ ق، اصفهان – ۱۳۶۵ ق، مشهد) (مشهور به میرزای اصفهانی یا میرزا مهدی اصفهانی) از بلندپایه ترین فقهای اصولی معاصر شیعه بودهاست. او از محققین معارف قرآن و ائمه میباشد.
💡 وی به سال ۱۳۹۱ قمری (۱۳۵۰ شمسی) در پاریس درگذشت و در نجف (مقبره محمدحسن غروی اصفهانی معروف به کمپانی - ایوان طلای حرم علی بن ابیطالب) دفن شد. آرامگاه او در کنار مناره سمت راست حرم علی در جوار آرامگاه سید مصطفی خمینی قرار دارد.
💡 محمدتقی بَهجت فومنی (۲ شهریور ۱۲۹۵–۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸) از عرفا و مراجع تقلید شیعه اهل ایران بود. او از شاگردان محمدحسین غروی اصفهانی و سید علی قاضی طباطبایی بود و از جانب سید علی قاضی، لقب «فاضل گیلانی» گرفته بود. وی در سن ۹۳ سالگی در قم درگذشت و پس از اقامهٔ نماز توسط جوادی آملی در حرم فاطمه معصومه دفن شد.
💡 محمد حسین غروی اصفهانی از جمله معدود علمای طراز اول شیعه بود که در شعر و شاعری نیز جزو بزرگان و ادیبان به نام به حساب میآمد. وی در اشعارش، «مفتقر» تخلص میکرد. [۱]
