عراق

عراق کشوری در غرب آسیا است که به عنوان یکی از مهدهای تمدن بشری شناخته می‌شود و در طول تاریخ خود، دوره‌های مختلفی از رشد و افول را تجربه کرده است.

جغرافیا

موقعیت جغرافیایی: این کشور در غرب آسیا واقع شده و با کشورهای زیر هم‌مرز است:

شمال: ترکیه
جنوب: عربستان سعودی
شرق: ایران
غرب: سوریه
جنوب‌شرقی: خلیج فارس و کویت
جنوب‌غربی: اردن

جمعیت: با جمعیتی بیش از ۴۵ میلیون نفر، عراق سی و پنجمین کشور پرجمعیت جهان است.

پایتخت: بغداد، بزرگ‌ترین شهر و پایتخت این منطقه است.

تنوع قومی و مذهبی

مردم: اهالی این منطقه از نظر قومی و فرهنگی تنوع بالایی دارند. عمدتاً شامل: عرب‌ها، کردها، ترکمن‌ها، یزیدی‌ها، آشوری‌ها، ارمنی‌ها، مندایی‌ها، ایرانی‌ها و شَبَکی‌ها.

مذهب: بیشتر عراقی‌ها مسلمان هستند و اقلیت‌های مذهبی شامل مسیحیت، یزیدی‌گری، زرتشتی‌گری، مندایی‌گری، یارسانی و یهودیت وجود دارند.

زبان‌ها: زبان‌های رسمی این سرزمین عربی و کردی هستند و زبان‌های دیگری مانند آشوری، ترکی و ارمنی نیز در برخی مناطق به رسمیت شناخته شده‌اند.

تاریخ

تمدن باستان: این کشور به عنوان مهد تمدن شناخته می‌شود و دشت‌های حاصلخیز بین رودهای دجله و فرات، از اوایل هزاره ششم قبل از میلاد به ظهور نخستین شهرها و تمدن‌ها منجر شد.

دوران اسلامی: پس از فتح مسلمانان، بغداد به پایتخت خلافت عباسی تبدیل شد و در دوران طلایی اسلام به یک مرکز فرهنگی و علمی مهم تبدیل گردید.

ویرانی بغداد: این شهر در سال ۱۲۵۸ میلادی به دست امپراتوری مغول و در جریان محاصره بغداد ویران شد.

تحولات معاصر

استقلال: این سرزمین پس از پایان جنگ جهانی اول، بخشی از امپراتوری عثمانی بود و در سال ۱۹۲۱ تحت قیمومیت بریتانیا قرار گرفت و در سال ۱۹۳۲ به عنوان یک پادشاهی مستقل تأسیس شد.

جمهوری و حزب بعث: پس از کودتای نظامی در سال ۱۹۵۸، این منطقه به یک جمهوری تبدیل شد و حزب بعث در سال ۱۹۶۸ به قدرت رسید.

جنگ‌ها: این کشور تحت رهبری صدام حسین جنگ‌های بزرگی علیه ایران و کویت آغاز کرد. در سال ۲۰۰۳، جنگ عراق آغاز شد و این کشور به یک شورش و جنگ داخلی فرقه‌ای تبدیل شد.

وضعیت کنونی

ثبات و بازسازی: این کشور امروزه در حال تلاش برای بازسازی پس از جنگ با حمایت‌های خارجی است و درگیری‌های پس از جنگ همچنان ادامه دارد.

نقش بین‌المللی: این منطقه یک جمهوری پارلمانی فدرال است و به عنوان یک قدرت نوظهور در خاورمیانه شناخته می‌شود. این کشور یکی از اعضای بنیان‌گذار سازمان ملل، اوپک و دیگر سازمان‌های بین‌المللی است.

منابع طبیعی و اقتصاد

ذخایر نفتی: این سرزمین با توجه به موقعیت استراتژیک خود، یکی از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی جهان را دارد و از مراکز جهانی صنعت نفت و گاز به شمار می‌رود.

کشاورزی و گردشگری: این کشور همچنین به خاطر کشاورزی و گردشگری نیز شناخته شده است و در حال تلاش برای احیای این بخش‌ها است.

لغت نامه دهخدا

دوال استخوان با گوشت. || آب صافی. || باران بسیار. ( منتهی الارب ). || قطر طناب تنها. ( از اقرب الموارد ). || باقی مانده گیاه ترش. ( منتهی الارب ). بقایای حمض. ( از اقرب الموارد ). باقی مانده شور گیاه. ( منتهی الارب ). || گرداگرد ناخن. ( اقرب الموارد )( منتهی الارب ). || کِفاف گوش. اطراف گوش. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). و من الاذن کفافها. ( اقرب الموارد ). || پیرامون سرای. || درز محیط سفره. ( از اقرب الموارد ). || آنچه در شکم است بالای ناف به پهنای شکم. ج، أعرقة، عُرُق. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || اطراف نهر از نزدیک آن تا منتهای آن. ( اقرب الموارد ). ج، عُرق و عُرُق. ( منتهی الارب ).
عراق. [ ع ِ ] ( ع اِ ) کرانه دریا بدرازا. ج، عُرق وعُرُق و اعرقه. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || درون پر مرغ. ( منتهی الارب ). جوف الریش. ( اقرب الموارد ). || کناره آب. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || درز، دو تا دوخته در زیر توشه دان و مشک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || پوست پاره که بر ملتقای دو چرم در اسفل توشه دان دوزند. دوال که بدان درزهای مشک را فراگیرند.
عراق. [ ع َ ] ( اِخ ) محله بزرگی است به شهر اخمیم مصر. ( معجم البلدان ).
عراق. [ ع ِ ] ( اِخ ) کشور عراق یا عراق عرب در حال حاضر از ممالک، واقع در جزیرة العرب و همجوار کشور ایران است و حدود آن: از شمال، ترکیه، و از شرق، ایران و از غرب، سوریه و از جنوب، نجد و خلیج فارس است و در حدود 442،442 هزارگز مساحت و 7 میلیون جمعیت دارد. این سرزمین از دو قسمت تشکیل شده است، یک قسمت کوهستانی و قسمت دیگر بیابان سهل و هموار. در حدود یک هشتم آن کوهستانی است و رودها و انهار و غیره در این ناحیه کوهستانی است و اغلب این قسمت کردنشین است و مردم آن به کار گله داری و احیاناً زراعت اشتغال دارند و در حدود 600 هزار نفر مردمی باهوش و مستعد و جنگجویند و از لحاظ آداب و عادت و رسوم و زبان آریائی و از اقوام مادی میباشند. در «سرزمین خلافتهای شرقی » و «الموسوعه » آمده است که بین النهرین بدو قسمت مجزا تقسیم شده است قسمت شمالی یعنی سرزمین قدیم آشور و قسمت جنوبی. عربها قسمت شمالی بین النهرین را جزیره و قسمت جنوبی را عراق نامیده اند و حدود آن از بلاد شرق اردن و از کشورهای آسیائی است.بنابر گفته فرید وجدی 750 کیلومتر طول و سیصد کیلومتر عرض دارد و بگفتار المنجد 500،453 کیلومتر مربع است و سکنه آن در حدود 5 میلیون نفرند و حدود آن شرقاً ایران، شمالاً ترکیه، غرباً سوریه و کشور هاشمی اردن و جنوباً کشور سعودی و کویت و خلیج فارس است و در جهت مناطق شرقی کوههای بلند و مرتفعی است که مهمترین آنها کوه های کردستان است. بجز آن منطقه بقیه اراضی وسیعی است که قسمتی از آن ریگ زارست و قسمتی زمین قابل زرع و سرسبز مانند نواحی فرات و دجله و شطعرب.

جمله سازی با عراق

گرت عزیمت روم است و گر هوای عراق برو که فتح تو سایه بر این و آن افکند
کارم ز بزرگان عراق ار بنواست چون پره ی عشّاق دلم تنگ چراست