عاری به معنای خالی، بدون، یا دور از چیزی است. این واژه در زبان فارسی معمولاً برای بیان نبودن یک ویژگی، خاصیت، یا شیء در فرد، مکان یا شیء دیگر به کار میرود. به طور مثال وقتی گفته میشود «عاری از خطا»، منظور این است که شخص یا عمل مورد نظر هیچ خطایی ندارد و کاملاً پاک یا بیعیب است.
در متون ادبی و فلسفی، این واژه بار معنایی گستردهتری دارد و گاه برای توصیف حالات روحی یا اخلاقی نیز استفاده میشود. برای نمونه، «عاری از کینه و حسادت» به معنای کسی است که از هرگونه دشمنی یا نفرت دور است و پاکی اخلاقی دارد. همچنین در زبان روزمره، میتواند برای اشاره به خالی بودن یک مکان یا نبود امکانات در یک محیط نیز به کار رود.
به طور کلی، این مفهوم بر نبودن یا تهی بودن از چیزی تأکید دارد و در متون مختلف میتواند بار معنایی مادی، اخلاقی یا استعاری داشته باشد. این واژه علاوه بر زبان ادبی، در متون علمی و فلسفی نیز کاربرد دارد و نشاندهنده خالی بودن یا فقدان یک عنصر، ویژگی یا حالت خاص است.
