ظرایف

کلمه ظرایف در زبان فارسی به معنای جزئیات و نکات دقیق در یک موضوع خاص به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت za-ra-yeef است و تاکید بر سیلاب اول آن (ظَ) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این واژه در واقع جمع ظریف است و معمولاً در متون علمی، ادبی و تخصصی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در تحلیل یک مسئله خاص، توجه به ظرایف آن بسیار ضروری است. هنگام استفاده از این واژه، باید دقت کرد که با سایر کلمات همخوانی داشته باشد. به طور عمده در جایگاه اسم و در مباحث دقیق و خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای تنوع در نوشتار، می‌توان از کلمات مشابهی نظیر جزئیات، نکات و دقایق نیز بهره برد که به درک بهتر موضوع کمک می‌کند.