این کلمه یک واژه چندبعدی و پرکاربرد در زبان فارسی است که معانی مختلف و گسترده‌ای را در بر می‌گیرد:
به معنای مربوط به طبیعت: یکی از اصلی‌ترین معانی کلمه طبیعی، اشاره به هر آن چیزی است که به طبیعت مربوط می‌شود. طبیعت به مجموعه عناصر و پدیده‌های جهان غیرانسانی گفته می‌شود که شامل زمین، گیاهان، حیوانات، آب، هوا و سایر عوامل زیستی و غیرزیستی است.
به معنای ذاتی و فطری: در معنای دوم، طبیعی به ویژگی‌ها و خصوصیات ذاتی، فطری و درونی موجودات یا افراد اشاره دارد که از زمان تولد یا ذات وجودی آنها ناشی می‌شود. این معنا برخلاف ویژگی‌های اکتسابی است که از طریق آموزش، تجربه یا محیط به فرد منتقل می‌شود.
به معنای عادی و معمولی: سومین معنای کلمه اشاره به چیزی دارد که عادی، معمولی و مطابق با انتظار و قواعد روزمره است. در این کاربرد، طبیعی به رفتارها، واکنش‌ها، شرایط و رویدادهایی گفته می‌شود که در چارچوب نرمال و بدون هیچ گونه انحراف یا استثنا رخ می‌دهند.
به معنای آنچه ساخت دست انسان نیست: یکی دیگر از معانی مهم این واژه، مقابل مصنوعی است. در این معنا، طبیعی به آنچه که ساخته یا تغییر یافته توسط انسان نیست، بلکه خود به خود و بدون دخالت انسان وجود دارد و شکل گرفته است، گفته می‌شود.
