واژه «صنعتی» صفتی است که از ریشه «صنعت» گرفته شده و به هر چیزی مربوط به تولید، فناوری، و فعالیت‌های کارخانه‌ای یا ماشینی گفته می‌شود. وقتی می‌گوییم «کالاهای صنعتی» یا «منطقه صنعتی»، منظور ما محصولاتی یا مکان‌هایی است که در آن‌ها فرایند تولید به‌صورت سازمان‌یافته، با استفاده از ماشین‌آلات، ابزارهای فنی و نیروی انسانی ماهر انجام می‌شود. در واقع، این واژه نقطه مقابل «دستی» یا «سنتی» است و بیانگر مرحله‌ای پیشرفته‌تر از تولید و سازمان کار محسوب می‌شود.
در مفهوم گسترده‌تر، صنعتی بودن تنها به معنای داشتن کارخانه یا تولید کالا نیست، بلکه به نوعی روش و نگرش در تولید و مدیریت منابع اشاره دارد. جامعه‌ای با ساختار تولیدی مدرن، اقتصادی بر پایه تولید انبوه، فناوری‌های نو، تقسیم کار و بهره‌وری بالا دارد. در چنین جوامعی، نیروی کار تخصصی‌تر می‌شود و ماشین‌ها بخش مهمی از فعالیت‌های فیزیکی را بر عهده می‌گیرند. نتیجه این روند، افزایش سرعت تولید، کاهش هزینه‌ها و رشد اقتصادی است که معمولاً با گسترش شهرنشینی و بهبود زیرساخت‌ها همراه می‌باشد.
در بعد فرهنگی و اجتماعی نیز این مفهوم پیامدهای گسترده‌ای دارد. دگرگونی صنعت در جوامع باعث تغییر در شیوه زندگی مردم، الگوهای مصرف، روابط کاری و حتی ارزش‌های اجتماعی می‌شود. برای نمونه، با ظهور صنایع، مشاغل کشاورزی سنتی کاهش یافته و افراد بیشتری در بخش‌های تولیدی و خدماتی مشغول به کار می‌شوند.
