صندوقخانه

صندوقخانه، که به عنوان اطاقی کوچک و معمولاً در قسمت پشتی یا فضاهای خدماتی خانه قرار می‌گیرد، نقشی اساسی در سازماندهی و نگهداری اشیاء ارزشمند و وسایل ضروری ایفا می‌کند. این فضا، که اغلب با هدف ذخیره‌سازی اثاثیه، صندوق‌های حاوی لباس و دیگر اقلام شخصی طراحی شده است، به حفظ نظم و آرامش در محیط خانه کمک شایانی می‌نماید. موقعیت قرارگیری آن در پس اطاق اصلی، امکان دسترسی آسان و در عین حال پنهان ماندن وسایل را فراهم می‌آورد، امری که بر جنبه‌های کاربردی و زیبایی‌شناختی آن می‌افزاید.

با توجه به سبک زندگی و نیازهای خانواده‌های سنتی، صندوقخانه به محلی برای نگهداری البسه فصلی، رختخواب‌ها، صندوقچه‌های حاوی جواهرات و اسناد مهم، و همچنین ابزار و وسایل مورد نیاز روزمره تبدیل شده بود. این اطاق کوچک، که فضایی امن و دور از دید را برای نگهداری گنجینه‌های خانواده فراهم می‌کرد، نقشی حیاتی در حفظ و مراقبت از دارایی‌های مادی و معنوی ایفا می‌نمود. همچنین، گاهی از این فضا به عنوان انبار موقت وسایل دیگری که در حال حاضر مورد استفاده نبودند، بهره برده می‌شد.

لغت نامه دهخدا

صندوقخانه. [ ص َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) اطاق کوچک در پشت اطاق است و صندوق ولباس در آن نهند. پستو برای نهادن صندوق و اسباب.

فرهنگ عمید

= پستو

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - محل صندوقهای پول در بار ( قاجاریه ). ۲ - جایی که در آن کالاهای نفیس خانه و لباسهای فاخر نهند.

جمله سازی با صندوقخانه

تو صندوقخانه پنهانی بود به اذن الله، به اذن الله
دختر شش ساله‌ام کاو را ملک دختست نام بر در صندوقخانه محشری برپاکند