صراحت به معنای وضوح، روشنی و بیپیرایگی در گفتار و رفتار است. این ویژگی شامل بیان صادقانه و بیپرده افکار، احساسات و نیازها بهگونهای است که فاقد ابهام و پیچیدگی باشد. به عبارت دیگر، صراحت به معنای بیان آنچه در ذهن و دل وجود دارد، بدون ترس از قضاوت دیگران و بهطور واضح است. در معنای لغوی، صراحت به موارد زیر اشاره دارد: سخنان فرد صریح بهراحتی قابل درک و فهم هستند و نیازی به تفسیر اضافی ندارند. فرد صریح در گفتار و رفتار خود صداقت دارد و از دروغ و ریا پرهیز میکند. به معنای خالص و بیآلایش بودن است و فرد در بیان احساسات و نظرات خود، از هرگونه تظاهر و پنهانکاری دوری میکند. علاوه بر این، میتواند بهعنوان یک ویژگی شخصیتی و رفتاری در نظر گرفته شود که در برقراری ارتباطات سالم و مؤثر با دیگران نقش مهمی ایفا میکند. صراحت به فرد کمک میکند تا: احساسات و نیازهای خود را بهطور واضح بیان کند. موانع و مشکلات را بهطور مستقیم شناسایی و حل کند. اعتماد به نفس بیشتری در ارتباطات خود داشته باشد. بهطور کلی، یک ویژگی مثبت است که میتواند به فرد در برقراری ارتباطات سالم، حل مسائل و افزایش اعتماد به نفس کمک کند.
صراحت
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. راستی، درستی، خلوص.
* صراحت لهجه: رک گویی.
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
خالص و بی غش گردیدن.
آشکار شدن.
جمله سازی با صراحت
صفایی جان به حسرت دادم آخر کتابت ختمم آمد زین صراحت
بسیار دل ما هوس بوس تو را کرد نشنید جواب از لب لعلت به صراحت