شن و ماسه

بخش اعظم این استان پوشیده از تپه‌های شن و ماسه است و سکنه‌ای ندارد، از این‌رو، اکثر ساکنان این استان در امتداد درهٔ ساورة‎‎ و انشعابات آن زندگی می‌کنند. از نظر معادن طبیعی، معادن زغال سنگ در شمال این استان، در حدود ناحیهٔ بشار و ناحیهٔ القنادسة قرار دارند و معادن مس نیز در جنوب استان، در جبال بن تقینه جای دارند.

معادن کوچک دیگری نیز در شهرستان وجود دارد که از آن جمله می‌توان به معادن سنگ آهن هماتیت، منگنز، باریت و شن و ماسه اشاره کرد.

اصلی‌ترین کاربرد آسفالت در ساخت جاده‌ها است (نزدیک به ۷۰٪)، که در آن از ترکیب شن و ماسه و قیر برای ساخت بتن آسفالتی استفاده می‌شود.

او پس از کار در ارتش اسرائیل یک کسب و کار حمل و نقل را به راه انداخت. کامیون‌هایی به خدمت گرفت و رانندگانی استخدام کرد تا شن و ماسه را به مکانهای ساختمان‌سازی در اسرائیل حمل کنند. همچنین در یارکا کارخانهٔ سیمان داشت. در ۱۹۵۷، به ایران برگشت و کسب و کار ساختمانی خود را توسعه داد و بر ساخته شدن بسیاری از ساختمان‌های دولتی نظارت کرد. او از روابط نزدیکی با، محمدرضا شاه پهلوی برخوردار بود.

به پشته‌ای از گل و لای و شن و ماسه که در عمق کمی زیر آب قرار گرفته باشد آب‌تَل می‌گویند. آب‌تل‌ها معمولاً برای کشتیرانی خطرناک هستند.