کلمه شفاهی در زبان فارسی به معنای مربوط به گفتار یا به صورت کلامی است. این واژه به ارتباطات و انتقال اطلاعاتی اشاره دارد که به صورت گفتاری و بدون نوشتن انجام می‌شود.
کاربردها
گفتار: به مکالمات و گفتگوهای رو در رو یا تلفنی اشاره دارد که در آن افراد اطلاعات، نظرات یا احساسات خود را به صورت کلامی منتقل می‌کنند.
آزمون‌ها: در برخی از سیستم‌های آموزشی، آزمون‌هایی وجود دارند که در آن‌ها دانش‌آموزان یا دانشجویان باید به سوالات به صورت گفتاری پاسخ دهند. این نوع آزمون‌ها به ارزیابی توانایی‌های گفتاری و تفکر انتقادی افراد کمک می‌کند.
سخنرانی‌ها: در کنفرانس‌ها یا جلسات، سخنرانی‌هایی که به صورت کلامی ارائه می‌شوند و شامل ارائه اطلاعات، تحلیل‌ها و نظرات هستند، به عنوان سخنرانی‌های شفاهی شناخته می‌شوند.
مزایا و معایب
مزایا: ارتباط شفاهی می‌تواند سریع‌تر و شخصی‌تر باشد و امکان تعامل و پاسخ به سوالات را فراهم می‌کند. همچنین، احساسات و لحن گفتار می‌تواند به درک بهتر پیام کمک کند.
معایب: اطلاعات شفاهی ممکن است به راحتی فراموش شوند یا دقت کمتری نسبت به اطلاعات کتبی داشته باشند. همچنین، در برخی موارد، سوء تفاهم‌ها ممکن است به دلیل عدم وضوح در بیان به وجود آید.
