ایه رکوب

نماز شام چو کرد آن لطیف کودک خوب به عزم راه نشاط رکاب و رای رکوب

بودش اب آن مگر که برای رکوب خویش یکچند کرد لطف مسیحا تکفلش

مبارزیست که جولان او بود در بزم تهمتنی است که باشد رکوب او بمجن

از تو یکی سواره و گیتی پر از رکوب از تو یکی پیاده و گیهان پر از سوار

این پای مرا که نیست پروای رکاب نه روی رکوب ماند و نه رای رکاب

بر آخر هوس امروز بوستان فلک ز پای قدر تو دارند التماس رکوب