کلمه سخنان که از ریشه سخن به معنای گفتار و کلام، و پسوند جمع عربی -ان تشکیل شده است، به مجموعه گفتارها، بیانات، یا مطالبی اطلاق می‌شود که از سوی یک یا چند گوینده بیان گردیده است. این واژه در زبان فارسی کاربرد فراوانی دارد و می‌تواند به انواع مختلفی از کلام اشاره کند؛ از جمله سخنرانی‌های رسمی، خطبه‌ها، موعظه‌ها، و یا حتی گفت‌وگوهای روزمره. انتخاب این کلمه برای بیان جمعی از سخنان، بر غنای معنایی و عمق مفهومی آن می‌افزاید و نشان‌دهنده اهمیت و تاثیرگذاری آن کلام است.
در فرهنگ زبان فارسی، صرفاً به بیان شفاهی محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند شامل آثار مکتوب، اشعار، و یا حتی اندیشه‌هایی باشد که به رشته تحریر درآمده‌اند. به عنوان مثال، سخنان بزرگان اغلب به مجموعه‌ای از جملات قصار، اندرزها، و آموزه‌هایی اشاره دارد که در طول تاریخ توسط افراد برجسته بیان شده و به نسل‌های بعدی منتقل گردیده است. این امر گویای این نکته است که سخنان به عنوان یک مفهوم، حامل پیام، دانش، و تجربیات انسانی است که در قالب کلمات تجلی یافته و ماندگار شده‌اند.
