معنی زبان باز

لغت نامه دهخدا

زبان باز. [ زَ بام ْ ] ( نف مرکب ) کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد. ( فرهنگ نظام ). چاپلوس. متملق.چرب سخن. چاخان. لفاظ. خالب. ( منتهی الارب ). رجوع به زبان بازی و زبان بازی کردن و زبان آوری و خلابت شود.

فرهنگ معین

( ~. ) (ص فا. ) (عا. ) چاپلوس.

فرهنگ عمید

چاپلوس، چرب زبان، کسی که با چاپلوسی و شیرین زبانی دیگری را فریب می دهد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که با تملق دیگری را بفریبد چاپلوس متملق.
کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد چاپلوس چاخان

ویکی واژه

(عا.)
چاپلوس.

جمله سازی با زبان باز

گفتگو با دل سیاهان می کند دل را سیاه شمع اگر باشد طرف صائب زبان بازی خوش است

شهر لس آنجلس در سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۸۴ میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۳۲ و بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۴ بود.

مجال گفتگو از پیچ و تاب فکر اگر باشد زبان بازی به خنجر همچو جوهر می توان کردن

این ورزشگاه در سال ۲۰۱۴ طبق آخرین مشخصات فیفا به روز رسانی و صندلی گذاری شد که ظرفیت آن به ۲۰ هزار نفر رسید. ورزشگاه جواهر لعل نهرو مدتهاست که در بسیاری از بازیهای بین‌المللی تیم ملی فوتبال هندوستان از جمله مقدماتی جام جهانی و جام ملتهای آسیا میزبان بازی‌های این تیم بوده‌است.

مسئولان کمیته بین‌المللی المپیک، شهر ریو دوژانیرو در کشور برزیل را به عنوان میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ برگزیدند. بی‌بی‌سی فارسی

اگر جنگ جهانی دوم به وقوع نمی‌پیوست، لندن می‌بایست تا در سال ۱۹۴۴ میزبان بازی‌های المپیک می‌شد.

گزارش محتوای نامناسب