راهواری

راهواری به معنای عمل راه رفتن و حرکت با سرعت و دقت بالا است. این واژه به نوعی نشان‌دهنده توانایی فرد در قدم برداشتن و پیشرفت در مسیرهای مختلف می‌باشد. در واقع، راهواری به معنای بهره‌گیری از فضا و زمان به بهترین نحو است. این مفهوم در علم پزشکی و به‌ویژه در حوزه‌های مرتبط با تحلیل رفتار حرکتی و توانایی‌های جسمی انسان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به عبارت دیگر، راهواری نه تنها به حرکت فیزیکی اشاره دارد، بلکه به کیفیت و ویژگی‌های حرکتی نیز مرتبط است که می‌تواند تأثیر زیادی بر سلامت و کیفیت زندگی افراد داشته باشد. در نتیجه، توجه به این مفهوم می‌تواند به بهبود عملکرد بدنی و تسهیل در انجام فعالیت‌های روزمره کمک کند.

لغت نامه دهخدا

راهواری. ( حامص مرکب ) عمل راهوار. فراخ گامی و تندوتیزی. ( ناظم الاطباء ):
نیم تنک سخنی کز عبارت فارغ
به راهواری بیرون برم همی لنگی.اثیرالدین اخسیکتی.بود با راهواریش همه لنگ
با چنان پی فراخیی همه تنگ.نظامی.میبرد ز روی سازگاری
آن لنگی را به راهواری.نظامی.تهی دست کو مایه داری کند
چو لنگی است کو راهواری کند.نظامی.با هر که بوده باشد در نظم و نثر امروز
بیرون بوم بقدرت لنگی به راهواری.سیف اسفرنگ.و رجوع به راهوار و رهوار شود.

فرهنگ فارسی

عمل راهور
عمل راهوار. فراخ گامی و تند و تیزی.

جمله سازی با راهواری

تهی‌دست کاو مایه‌داری کند چو لنگی است کاو راهواری کند
ستاده بود هرمز بر کناری میان در بسته در زین راهواری