دوستی

دوستی به معنای رابطه‌ای است که در آن محبت و اعتماد متقابل بین افراد برقرار می‌شود. از ویژگی‌های بارز یک دوست می‌توان به قابل اعتماد و مهربان بودن او اشاره کرد. به عبارت دیگر، این مفهوم را می‌توان به عنوان علاقه به پیشرفت و رشد دیگری تعریف کرد. نوعی رابطه مثبت، متقابل و اجتماعی است که نه به صورت رسمی و نه به صورت ذاتی به وجود می‌آید و قابل اکتساب است. این رابطه معمولاً مستمر و گاهی ناپیوسته است و نیازمندی‌های دیگری در آن فراتر از بخشندگی ما قرار دارد. برای حفظ این ارتباط، حضور مشترک، ارتباط چشمی، گفت‌وگو و در نهایت تجربه تماس فیزیکی، مانند دست دادن، روبوسی و بغل کردن ضروری است. ارتباط دوستانه عمیق‌تر از یک آشنایی ساده است. معمولاً دوستی از تداوم آشنایی و تکرار تجربیات مشترک و خوشایند شکل می‌گیرد. در مقایسه با ارتباط با آشنایانی مانند همکلاسی‌ها، همسایه‌ها یا همکاران، دوستی پیوندی قوی‌تر بین افراد ایجاد می‌کند. در برخی فرهنگ‌ها، مفهوم دوستی به تعداد محدودی از روابط عمیق محدود می‌شود، در حالی که در بیشتر جوامع، یک فرد می‌تواند دوستان زیادی داشته باشد و همچنین ممکن است رابطه‌ای عمیق‌تر با یک یا دو نفر داشته باشد که به عنوان بهترین دوستان شناخته می‌شوند.