لگدی که با پشت پا یا سر زانو به پشت کسی می زنند، تیپا.
فرهنگ فارسی
نام کتاب مصور تالیف [ مانی ] ( ه. م. ) دانسته اند. آلفاریک حدس زده که [ اردنگ ] معروف مانی نسخه ای از انجیل ( انگیلون ) اوست که مصور بتصاویر بوده است. لگدکه باپشت پایاسرزانوبه پشت کسی بزنند ( اسم ) لگدی که با نوک پا بر کفل کسی بزنند تیپا زهکونی سر چنگ.
ویکی واژه
اردنگ (جمع اردنگها) #
جمله سازی با اردنگ
اردنگ رو به قبله ز بس خورده بنده ات مازندران هزار جریبت رضاقلی
در حضور پهلوی اردنگ خوردی، مزد شستت هی کتک خوردی و هی بالا نهادی، نوش جانت