یشاری که به عنوان «پدر ارتش آزادی‌بخش کوزوو» قلمداد شده‌است، توسط مردمان قوم آلبانیایی به عنوان نماد استقلال کوزوو شناخته می‌شود. او پس از مرگش و با اعلام استقلال کوزوو در سال ۲۰۰۸، عنوان «قهرمان کوزوو» را دریافت کرد. تئاتر ملی پریشتینا، فرودگاه بین‌المللی پریشتینا و ورزشگاه المپیک آدم یشاری در پریشتینا، پایتخت کوزوو، به افتخار او نامگذاری شده‌اند.
مؤسسه هنری تیرانا از سال ۲۰۱۴ توسط دفتر نمایشگاهی چند منظوره واقع در مرکز تیرانا مدیریت می‌گردد. این دفتر همچنین میزبان یک کتابخانه عمومی از کتاب‌های مرجع انگلیسی، آلبانیایی و ایتالیایی، کاتالوگ‌های هنرمندان، انتشارات در زمینه نقد و بررسی هنر، و همچنین مجموعه ای از مجلات هنری بین‌المللی است. دسترسی عموم به کتابخانه تیرانا آزاد است.
۱۹۹۹: ناتو در مارس ۱۹۹۹ بدون اجازهٔ سازمان ملل به یوگسلاوی (صربستان و مونته‌نگرو) حمله کرد و کشور را طی ۷۸ روز بمباران می‌کرد. دلیل حمله، نقض حقوق آلبانیایی‌تباران کوزوو و همچنین جلوگیری از قتل‌عام و نسل‌کشی آلبانیایی‌تباران از سوی حکومت صربستان اعلام شد.
در دورهٔ معاصر، پس از عقب‌نشینی عثمانی‌ها دو گرایش ملی در میان آلبانیایی‌ها شکل گرفت. یک گرایش به دنبال زنده‌سازی ملی‌گرایی پیش از اسلام با ویژگی‌های مسیحی آن بود. گرایش دوم رویکردی به ملی‌گرایی پیش از اسلام داشت و بر هویت ایلیری، مسیحی و اسلامی تأکید می‌ورزید. هویت ایلیری برای مسلمانان و مسیحیان ملی‌گرا مهم‌تر از دین بود.[نیازمند منبع]
جنگ کوزوو در سال ۱۹۹۹ بر آلبانی اثرگذار بود و شمار زیادی از آلبانیایی‌تباران کوزوو به آلبانی پناهنده شدند. آلبانی در سال ۲۰۰۹ عضو کامل پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو شد و خواستار پیوستن به اتحادیه اروپا است.
طبق آمار سال ۲۰۰۲، ۲۵.۲ درصد یا ۵۰۹،۰۸۳ شهروند مقدونیه شمالی، آلبانیایی هستند. جامعه آلبانیایی در کشور بیشتر در نقاط غربی، شمال غربی، تا اندازه‌ای مرکزی و جوامع کوچک در جنوب‌غربی نیز واقع هستند. بیشترین جمعیت آلبانیایی در شهرهای تتوو، گوستیور، دبار، استروگا، کیشوو، کومانوو و اسکوپیه واقع شده‌اند.
