آبخوره به حوضچه‌هایی اطلاق می‌شود که در مرکز توده‌های خاکی یا سیمانی ساخته می‌شوند و به منظور تهیه ملات از آن‌ها استفاده می‌شود. این اصطلاح در اصل به معنای جایگاه آب یا منبع آب است و از ریشه آبخو گرفته شده است. در گذشته، آبخوره به چشمه‌ها یا جویبارهایی اشاره داشت که آب را جمع‌آوری می‌کردند و مورد استفاده قرار می‌گرفتند. به‌طور کلی، این واژه نشان‌دهنده محلی است که آب در آن جمع‌آوری شده و به کارهای مختلفی از جمله ساخت و ساز یا آبیاری باغات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حقیقت، آب‌خوره‌ها نه تنها برای تهیه ملات بلکه برای تسهیل دسترسی به آب در مناطق مختلف نیز اهمیت زیادی دارند.
آبخوره
لغت نامه دهخدا
آب چون برد سوی آبخوره
چون گسست آب بر بماندخره.ابوالعباس.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
آبگیر
ویکی واژه
(ساختمان): حوضچه‌ه‌ای که در وسط توده خاکی یا سیمان ایجاد می‌کنند و برای تهیه ملاط، در آن آی می‌ریزند.
(قدیم): از ریشه آبخو. آبگیر آبشخور. چشمه، جویبار.