آذرگشسپ، که به نوعی مخفف آذرگشنسب نیز به شمار می‌آید، یکی از سه آتش مقدس است که به عنوان محافظ اصلی جهان شناخته می‌شود. این نام به نوعی به فرشته‌ای اشاره دارد که مسئولیت نگهداری و مراقبت از آتش را بر عهده دارد. آتش در فرهنگ ایرانیان باستان، نماد پاکی و روشنایی است و در بسیاری از مراسم و آیین‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. آذرگشسپ به عنوان یک نماد، نه تنها نمایانگر آتش است، بلکه به نوعی نماینده نیروهای معنوی و محافظان هستی نیز به شمار می‌رود. این مفهوم از اهمیت بالایی در زرتشتی‌گری برخوردار است و نقش آذرگشسپ در افکار و اعتقادات مردم آن زمان بسیار پررنگ بوده است. در واقع، آذرگشسپ به عنوان نگهبان آتش، تجسمی از نیروهای مقدس و الهی است که به تداوم زندگی و روشنایی در جهان کمک می‌کند.
آذرگشسپ
فرهنگ معین
فرهنگ اسم ها
معنی: مخفف آذرگشنسب، یکی از سه آتش مقدس محافظ جهان، نام فرشته موکل آتش
ویکی واژه
جمله سازی با آذرگشسپ
چو آشفته شد هرمز وبر دمید به گفتار آذرگشسپ پلید
یکی نیزه زد همچو آذرگشسپ ز کوهه ببردش سوی یال اسپ
مجموعه بناهای تاریخی در روستای تخت سلیمان در اطراف چشمه‌ای رسوبی ساخته شده‌است. آب این چشمه که از عمق بیش از ۱۲۰ متری از درون زمین به سطح می‌آید و به زمین‌های اطراف می‌ریزد دارای املاح زیادی است که آن را برای آشامیدن و کشاورزی نامناسب کرده‌است. بر خلاف تصور همگان، این یک دریاچه نبوده و هیچ آبی به آن نمی‌ریزد. رسوب‌های حاصل از این املاح در طی قرن‌ها، لبه چشمه را شکل داده و متغیر کرده‌اند. آثار و بناهای دوره‌های اشکانیان و ساسانی و ایلخانان مغول در این محل یافت شده‌است.
