آبله مرغان یک بیماری عفونی خفیف و بسیار واگیردار است که بیشتر در کودکان مشاهده می‌شود. این بیماری ناشی از عفونت اولیه ویروس واریسلا زوستر است و باعث بروز بثورات پوستی و تاول‌های کوچک و خارش‌دار می‌شود که در نهایت پوسته‌پوسته می‌گردند. تاول‌ها معمولاً از ناحیه قفسه سینه، پشت و صورت آغاز می‌شوند و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابند. علائم دیگر این بیماری شامل تب، خستگی و سردرد است که معمولاً بین پنج تا هفت روز ادامه دارد. عوارض ممکن این بیماری شامل عفونت‌های ریوی، التهاب مغز و عفونت‌های باکتریایی پوستی است. به طور کلی، آبله مرغان در بزرگسالان شدیدتر از کودکان بروز می‌کند. این بیماری به صورت هوابرد منتقل می‌شود و از طریق سرفه و عطسه فرد مبتلا به راحتی به دیگران سرایت می‌کند. دوره نهفتگی آن بین ۱۰ تا ۲۱ روز است و پس از آن، بثورات ظاهر می‌شوند. انتقال ویروس از یک تا دو روز قبل از بروز بثورات تا زمانی که تمام ضایعات پوسته‌پوسته شوند، امکان‌پذیر است. همچنین، ویروس می‌تواند از طریق تماس با تاول‌ها نیز منتقل شود. تشخیص بیماری معمولاً بر اساس علائم ظاهری بیمار انجام می‌شود. با این حال، در موارد غیرمعمول، می‌توان با استفاده از آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) از مایع تاول‌ها، ماهیت بیماری را تأیید کرد. آبله مرغان معمولاً تنها یک بار در طول زندگی فرد ایجاد بیماری می‌کند. هرچند ممکن است عفونت مجددی توسط این ویروس رخ دهد، اما معمولاً این عفونت مجدد هیچ علامتی به همراه ندارد.
آبله مرغان
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( آبله مرغان ) ( اسم ) مرضی است عفن و ساری مخصوص اطفال و علامت آن بروز دانه های آبداری است در بشره و بیش از چند روز دوام ندارد جدری کاذب
بیماری است که عفن و ساری مخصوص اطفال
دانشنامه عمومی
از زمان معرفی واکسن آبله مرغان در سال ۱۹۹۵، تعداد موارد و عوارض ناشی از این بیماری به شدت کاهش یافته است. حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد از افراد واکسینه شده، از ابتلا به این بیماری یا بروز وضعیت حاد آن محافظت می کند. ایمن سازی روتین کودکان در بسیاری از کشورها توصیه می شود. درمان مبتلایان ممکن است شامل تجویز لوسیون کالامین برای کاهش خارش ها، کوتاه نگه داشتن ناخن ها برای کاهش آسیب ناشی از خاراندن و استفاده از استامینوفن برای کمک به تب باشد. برای کسانی که در معرض خطر عوارض حاد این بیماری هستند، داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر توصیه می شود.
دانشنامه آزاد فارسی
آبِلِه مُرغان
(یا: واریسلا) نوعی بیماری عفونی شایع و معمولاً خفیف. عامل آن یکی از ویروس های گروه هرپساست که از راه قطرک های معلق در هوا منتقل می شود. غالباً در کودکان زیر دَه سال دیده می شود و دورۀ نهفتگیآن دو تا سه هفته است. یک بار ابتلا به بیماری معمولاً موجب ایمنی دایم می شود. فرد مبتلا تب می کند و جوش هایی، که بعداً به تاول های ملتهب تبدیل می شوند، روی تنه و سپس صورت و اندام ها ظاهر می شود. بیمار طی یک هفته بهبود می یابد، ولی تا محو آخرین دلمۀ زخم، عفونت را به دیگران منتقل می کند. سازمان نظارت بر غذا و داروی امریکادر مارس ۱۹۹۵ واکسن آبله مرغان را تأیید کرد. واکسن از ویروس ضعیف شده تهیه می شود و اثربخشی آن حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد است. در اروپا هم نوعی واکسن در دسترس است که فقط برای کودکان دارای نقص ایمنی استفاده می شود. ویروس ها ذرات عفونت زای کوچکی اند که فقط پس از تهاجم به یاختۀ زنده و با استفاده از دستگاه وراثتی آن تکثیر می شوند. به همین سبب، یافتن روشی درمانی که بدون آسیب رساندن به یاختۀ میزبان ویروس را ازبین ببرد، مشکل است. بدن هر فرد سالم ترکیبات ضد ویروسی تولید می کند که مانع از ورود ویروس ها به یاخته های مجاور می شود. آبله مرغان به شدت مسری است، ولی معمولاً ابتلا به آن موجب مصونیت برای بقیۀ عمر می شود. ویروس آبله مرغان عضو خانوادۀ ویروس های هرپس است.
ویکی واژه
(پزشکی): بیماری ویروسی مسری که با تب و بثور پوستی همراه است و بیشتر در کودکان دیده می‌شود؛ آبله طیور.
مرضی است شایع میان انسان و طیور.
