آموزنده

آموزنده در معنای نخستین، فردی است که مسئولیت انتقال دانش، مهارت‌ها و ارزش‌ها به دیگران را بر عهده دارد. این نقش، با معلم پیوندی عمیق دارد، کسی که با تدریس، راهنمایی و ایجاد بستری مناسب، فراگیران را در مسیر یادگیری یاری می‌کند. آموزنده، نه تنها دانش را منتقل می‌کند، بلکه با پرورش تفکر انتقادی، خلاقیت و توانایی حل مسئله، به رشد و شکوفایی استعدادهای افراد کمک می‌کند. در این مفهوم، صرفاً یک انتقال‌دهنده اطلاعات نیست، بلکه یک مربی و راهنماست که با درک نیازهای یادگیری فراگیران، به آن‌ها در دستیابی به اهداف آموزشی یاری می‌رساند.

در معنای دیگر، به فردی اشاره دارد که خود در حال یادگیری و کسب دانش از دیگران است. این نقش، با متعلم یا دانش‌آموز مترادف است. آموزنده در این مفهوم، فردی است که با کنجکاوی، پرسشگری و تلاش مستمر، به دنبال فهم و درک عمیق‌تر دنیای پیرامون خود است. این فرایند یادگیری، نه تنها از طریق آموزش‌های رسمی، بلکه از طریق تجربیات شخصی، تعامل با دیگران و مطالعه منابع مختلف نیز حاصل می‌شود. آموزنده در این معنا، فردی است که همواره در حال رشد و تکامل است و از هر فرصتی برای یادگیری و کسب دانش بهره می‌برد.

لغت نامه دهخدا

( آموزنده ) آموزنده. [ زَدَ / دِ ] ( نف ) آنکه آموزد دیگری را. مُعلّم. پیر تعلیم. || آنکه از دیگری آموزد. مُتعلّم.

فرهنگ معین

( آموزنده ) (زَ دِ ) (ص فا. ) ۱ - معلم. ۲ - کسی که از دیگری می آموزد.

فرهنگ عمید

( آموزنده ) ۱. یاددهنده، تعلیم دهنده.
۲. یادگیرنده.

فرهنگ فارسی

( آموزنده ) ( اسم ) ۱ - آنکه بدیگری آموزد آنکه تعلیم دهد معلم. ۲ - آنکه از دیگری آموزد متعلم.

ویکی واژه

آموزند
آنکه می‌تواند یاد دهد؛ آنچه می‌توان از آن یاد گرفت؛ تعلیم دهنده. معلم. شرح آن را به قلم بسیار دلنشین و آموزنده... خوانده بودم. «جمال‌زاده»
کسی که از دیگری می‌آموزد.

جمله سازی با آموزنده

هر آموخته‌ای را آموزنده اوست. هر افروخته‌ای را افروزنده اوست.
هر جمادی را ندانم تا در آموزنده کیست عادت دست جواد نایب صدر کبیر
ابرفضا کتابی جذاب و آموزنده است که خواننده را به سفری به قلمروهای ناشناخته فضا و زمان می‌برد.