ام سلمه کاشانی

125- السيوطى، جلال الدين، الحاوى للفتاوى، ج 2، ص 214، كه مى گويد:ابوداود و ابن ماجه و طبرانى و حاكم از ام سلمه روايت كرده اند كه گفت از پيامبر،صلى اللّه عليه و آله، شنيدم فرمود: مهدى از عترت من و از فرزندان فاطمه است.

محمد حنفيه آمد. او نيز همان را خواست كه ام سلمه و ديگران خواسته بودند. وى گفت:(برادرم ! تو محبوب ترين و عزيزترين شخص براى من هستى. من نصيحت خود را از هيچكس دريغ نمى كنم. تو از همه سزاوارترى كه آن چه به نفع توست برايت بگويم.تو آميخته باريشه منى. تو روح و جسم وجان منى. تو كسى هستى كه اطاعتت بر من واجباست ).

فرمود: آرى، سپس برخاست و رفت و با خود شيشه اى همراه آورد و قدرى از محتواى آن رادر كف دست ام سلمه ريخت. ام سلمه گفت: بوى خوشى از آن استشمام كردم كه هرگز مانندآن نبوييده بودم. از فاطمه پرسيدم: اين بوى خوش را از كجا تهيه كردى ؟