واژه آزرمگین صفتی است که در زبان فارسی به فردی اطلاق می‌شود که دارای صفات حیا، شرم و خجلت است. این کلمه از ترکیب آزرم به معنای حیا، شرم و خویشتن‌داری با پسوند گین که نشان‌دهنده دارندگی و اتصاف به چیزی است، ساخته شده است. بنابراین، آزرمگین به کسی اشاره دارد که سرشار از این خصوصیات اخلاقی برجسته است و رفتارش آمیخته با وقار و نزاکت می‌باشد. این واژه، مفهومی عمیق از ادب و احترام به خود و دیگران را در بر دارد و فرد آزرمگین کسی است که در گفتار و کردار خود، شرم و حیا را سرلوحه قرار می‌دهد.
در تعاملات اجتماعی خود، معمولاً با متانت و آرامش رفتار می‌کند. شرم و حیای او نه تنها مانع از گستاخی و بی‌ادبی می‌شود، بلکه او را به رعایت اصول اخلاقی و عرفی جامعه ترغیب می‌نماید. این افراد اغلب از خودنمایی و جلب توجه بی‌مورد پرهیز می‌کنند و ترجیح می‌دهند در سایه وقار و متانت خود، حضوری موثر و محترمانه داشته باشند. احساس شرمندگی در موقعیت‌های نابجا یا در صورت بروز اشتباه، نشانی از وجدان بیدار و پایبندی فرد به اصول اخلاقی است و فرد آزرمگین، این احساس را به عنوان راهنمایی درونی برای اصلاح رفتار و حفظ کرامت خود به کار می‌گیرد.
