زه زدن. [ زِه ْ زَ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول، بیرون شدن کمی رطوبت از مخرج زیرین بیمار یا طفل شیرخوار و غیره. بی اراده کمی پلیدی بیرون شدن از کسی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || انصراف وترک گفتن و گریختن از سنگینی کاری که قبلاً آن را به چیزی نمی شمرد و مدعی توانستن آن بود. از میدان بدر رفتن. از دعوی خود بازآمدن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). از میدان دررفتن. از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده بعد شود.
فرهنگ معین
(زِ. زَ دَ ) (مص ل. ) (عا. ) از پا درآمدن، از میدان به در رفتن.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) از میدان در رفتن.
ویکی واژه
(عا.) از پا درآمدن، از میدان به در رفتن.
جمله سازی با زه زدن
ز آل علی (ع) هیجده سر چو ماه به نیزه زدند آن بد اختر سپاه
طوس را کرد پی کینه کش میر سپه لشکر سبزه زدند از پی رهام رده