لغت نامه دهخدا
- بالشتک مار؛ نوعی سوسک سیاه بزرگ. بالش مار.
بالشتک
- بالشتک مار؛ نوعی سوسک سیاه بزرگ. بالش مار.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - بالشت کوچک بالش کوچک بالشک. ۲ - بالش کوچکی که نوازندگان ویلن بر استخوانهای کمر بند شانه نهند و ته ویلن را بر آن متکی ساخته بنواختن پردازند. ۳ - آلتی که درون آن سیم پیچی شده و در درون پوست. سلف اتومبیل قرار گرفته است و معمولا تعداد آن بچهار عدد بالغ میگردد و هنگام عبور جریان الکتریسیته در داخل سیمها بالشتکها شدیدا خاصیت آهن ربایی پیدا می کنند.
فرهنگستان زبان و ادب
{rail pad, pad} [حمل ونقل ریلی] لایه ای لاستیکی که بین ریل و زینچه قرار می گیرد
دانشنامه عمومی
جمله سازی با بالشتک
جای پیچها در قاب نگه دارنده به گونهای در نظر گرفته میشود که پیچها نتوانند وارد ورقها شوند یا به آنها آسیب بزنند. به جای قاب نگه دارنده صاف با انعطافپذیری کم میتوان از بالشتکهای حلقوی کابلی یا چند ضلعی یا خمیده مسطح استفاده کرد.
گونههای جانوری شاخص منطقه: کل و بز، خرس قهوهای، پلنگ، گرگ، شغال، روباه، کبک دری و معمولی و گونههای گیاهی شاخص آن: ارس خزنده، گیاهان بالشتکی نظیر کلاه میرحسن، چوبک و گون میباشند.
کهنترین آثار بالشتک/توکن که قدمت آن به نیمه نخست هزاره پنجم پیش از میلاد میرسد و قدیمیتر از نمونههای مشابه آن در میانرودان است، در محوطه چغاآهوان در دشت شوشان یافت شده است.
