کلمه‌ی «آروماتیک» در علوم شیمی به معنای ترکیبی است که دارای حلقه‌ی بنزنی یا مشابه آن با پایداری ویژه و عطرگونه است. این واژه از ریشه‌ی لاتین «aroma» به معنای خوشبو گرفته شده، زیرا بسیاری از این ترکیب‌ها بوی مطبوع دارند. در شیمی آلی، مواد آروماتیک معمولاً شامل حلقه‌های کربنی با پیوندهای مزدوج هستند که به آنها پایداری ویژه یا «پایداری آروماتيک» می‌دهد. این ویژگی باعث می‌شود واکنش‌های این ترکیب‌ها متفاوت از ترکیب‌های آلی معمولی باشد. نمونه‌های مشهور آنها شامل بنزن، تولوئن و نفتالین هستند که در صنایع مختلف کاربرد دارند. در صنایع شیمیایی و دارویی، ترکیبات آروماتیک نقش مهمی در تولید رنگ‌ها، داروها و عطرها دارند. از نظر شیمیایی، ویژگی آروماتیک بودن با قانون هوکسلر و هاسلبک تعیین می‌شود و نشان‌دهنده توزیع پایدار الکترون‌ها در حلقه است. این اصطلاح علاوه بر شیمی، در برخی منابع عمومی برای توصیف بوی خوش یا معطر هم استفاده می‌شود، هرچند معنی علمی آن تخصصی‌تر است.
آروماتیک
ویکی واژه
جمله سازی با آروماتیک
آسن‌ها یا پلی‌آسن‌ها دسته ای از ترکیبات آلی و هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای هستند که از حلقه‌های بنزن بهم جوش‌خورده تشکیل شده‌اند. بیشتر این ترکیبات کاربردهای الکترونیک نوری داشته و به طور فعال در علومی چون شیمی و مهندسی برق مورد تحقیق قرار دارند. از پنتاسن در ترانزیستور اثرمیدانی آلی استفاده می شود.
به ترکیب‌های شیمیایی آلی که هم حلقه‌ای باشند و هم آلیفاتیک آلیسیکلیک گویند. این ترکیب‌ها دو یا چند حلقهٔ تمام کربنی دارند که می‌توانند دارای پیوند اشباع یا غیر اشباع باشند ولی ویژگی‌های آروماتیک ندارند.
در صنعت اسیدهای چرب از آبکافت اتصالات استری موجود در چربی‌ها یا روغن‌های طبیعی (که هر دو تریگلیسیرید هستند) و حذف گلیسرول از آنها به‌دست می‌آیند. این گروه هرچه باشد، آلیفاتیک یا آروماتیک، اشباع شده یا اشباع نشده، استخلاف شده یا استخلاف نشده، خواص گروه کربوکسیل اساساً یکسان خواهد بود.
