کلمه بد بخت در زبان فارسی یکی از واژههای پرکاربرد است که دارای معانی عمیق، گسترده و گاه تأملبرانگیزی است و به حالات ناخوشایند و دشوار زندگی اشاره دارد. این کلمه از دو بخش تشکیل شده است: «بد» که به معنای «ناخوشایند»، «نادرست» یا «نامطلوب» است و «بخت» که به معنای «سرنوشت»، «شانس» یا «اقبال» به کار میرود.
بنابراین، کلمه بد بخت در اصل به کسی گفته میشود که از شانس یا سرنوشت ناخوشایند و نامساعد برخوردار است. این فرد ممکن است در شرایط اقتصادی، اجتماعی، عاطفی یا حتی جسمی در وضعیت نامناسب و دشواری قرار داشته باشد.
بد بختی میتواند شامل فقر، بیماری، تنهایی، شکست، غم و اندوه یا هر نوع مصیبتی باشد که زندگی فرد را مختل میکند. در کاربردهای محاورهای، بد بخت گاهی به صورت تحقیرآمیز یا سرزنشآمیز نیز به کار میرود که این حالت میتواند بار منفی و توهینآمیزی داشته باشد، اما در اصل معنای واژه بیشتر جنبه توصیفی و انسانی دارد.