فرهنگستان زبان و ادب
{pyroclastic} [زمین شناسی] مربوط به مواد سنگی آواری حاصل از انفجار آتشفشانی
آذرآواری
{pyroclastic} [زمین شناسی] مربوط به مواد سنگی آواری حاصل از انفجار آتشفشانی
دانشنامه آزاد فارسی
در زمین شناسی، اصطلاحی مربوط به قطعات ماگمای آتشفشانیمنجمد، با محدودۀ اندازه ای از خاکستر نرمه تا قلوه سنگ های بزرگ، حاصل از بیرون ریزهای حین فوران های آتشفشانی. همچنین، به سنگ هایی گفته می شود که درنتیجۀ تحکیماین مواد تشکیل می شوند. بعضی از سنگ های آذرآواری عبارت اند از توف(نهشتۀ خاکستر)، و جوش سنگ(برِش آتشفشانی).
ویکی واژه
جمله سازی با آذرآواری
هیچ فوران انفجاری شدیدی برای این آتشفشان در طول دورهٔ هولوسن به ثبت نرسیده است و اوج فعالیت‌های آتشفشانی آن در فاصلهٔ ۷۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال پیش بوده است. با وجود این، کوریاکسکی یکی از فعالترین آتشفشان‌ها در شبه‌جزیرهٔ کامچاتکاست که در طی سال‌های ۱۸۹۵، ۱۹۲۶ و ۱۹۵۶ فوران‌های انفجاری متوسطی داشته و جریان‌هایی آذرآواری را پدید آورده است.
فوران‌های آواچینسکی بیشتر از نوع انفجاری است که با لاهارهای داغ و جریان‌های آذرآوارای همراه است. جریان‌های آذرآواری بیشتر دره‌های واقع در دامنهٔ این آتشفشان را پوشانده‌اند و لایه‌های تفرا حتی در فاصلهٔ ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتری از آواچینسکی در کوهپایهٔ آن قابل مشاهده‌اند. این آتشفشان آخرین بار در سال ۲۰۰۱ فوران کرد.
آنومالی گورخون یک اندیس فلزی است که در حوالی شهر عباس آباد استان سمنان قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، طلا است.سنگ میزبان این اندیس سنگ‌های آذرآواری و رسوبات تبخیری (نمک) است و دیرینگی آن به دوران ائوسن- کواترنری می‌رسد.
شدیدترین فوران‌های کوتوپاکسی در طی سال‌های ۱۷۴۴، ۱۷۶۸ و ۱۸۷۷ روی داده‌است. در سال ۱۸۷۷ جریان‌های آذرآواری از سرتاسر دامنه‌های آتشفشان به سمت پایین سرازیر شد و لاهار یا گل‌روانه‌های به‌وجودآمده تا بیش از ۱۰۰ کیلومتر در درون اقیانوس آرام و حوضهٔ غربی آمازون پیش رفتند. آخرین فوران عظیم کوتوپاکسی در سال ۱۹۰۴ روی داد.
در سال ۱۹۲۹ بخشی از سانتیاگیتو فرو ریخت که منجر به جریان‌یافتن روانه‌های آذرآواری تا بیش از ۱۰ کیلومتری جنوب آن شد. در نتیجهٔ این جریان ویرانگر صدها نفر جان خود را از دست داده و آسیب فراوانی به دهکده‌ها و پوشش گیاهی منطقهٔ مور تأثیر وارد آمد.
