بداخلاق

بداخلاق به معنای داشتن رفتارهای نامناسب و خلق و خوی منفی است. این واژه از ترکیب بد و اخلاق ایجاد شده و به افرادی اطلاق می‌شود که عموماً با رفتارهای تند و خشمگین شناخته می‌شوند. به عبارت دیگر، فرد بداخلاق کسی است که در تعاملات خود، ویژگی‌های ناپسند مانند پرخاشگری، بی‌صبری یا تندخویی را بروز می‌دهد. اینگونه افراد معمولاً در موقعیت‌های اجتماعی به راحتی عصبی می‌شوند و نمی‌توانند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنند. در حقیقت، بداخلاقی می‌تواند به روابط شخصی و اجتماعی آسیب بزند و باعث بروز تنش‌های غیرضروری شود. این ویژگی‌ها نه تنها بر خود فرد تأثیر منفی می‌گذارد بلکه محیط اطراف او را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

لغت نامه دهخدا

بداخلاق. [ ب َ اَ ] ( ص مرکب ) تندخوی. بدخوی. بدکار:
کآن بداخلاق بیمروت را
سنگ بر سر زدن سزاوار است.سعدی ( صاحبیه ).

فرهنگ معین

( ~. اَ ) [ فا - ع. ] (ص. ) تندخو، خشمگین. مق. خوش اخلاق.

جمله سازی با بداخلاق

به گفته هیتلر، پدرش الویس هیتلر فردی بشدت عصبانی و بداخلاق بود و با خانواده‌اش رفتار خوبی نداشت و همیشه او را بخاطر اشتباهاتش کتک میزد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال انگلیسی فال انگلیسی فال نوستراداموس فال نوستراداموس