لغت نامه دهخدا عجاسی. [ ع َسا ] ( ع اِ ) عجاساء. گله بزرگ از شتران. ( منتهی الارب ). العظیمة من الابل. ( اقرب الموارد ). || پاره ای از شب. ( منتهی الارب ). رجوع به عجاساء شود.
