کلمه بازارچه در زبان فارسی به معنای یک بازار کوچک‌تر از بازار اصلی است و دارای قواعد خاص خود در نوشتار و گفتار می‌باشد. این واژه به صورت یکپارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود. مانند دیگر اسم‌ها، می‌توان از آن به عنوان فاعل، مفعول یا متعلق در جملات استفاده کرد. برای جمع‌بندی این کلمه، می‌توان از بازارچه‌ها استفاده کرد. در نوشتار، مشابه سایر کلمات، در صورتی که این واژه در انتهای جمله قرار گیرد، باید با نقطه (.) خاتمه یابد. از نظر معنایی، معمولاً به محلی اشاره دارد که فروشندگان محلی، محصولات و کالاهای خود را به نمایش می‌گذارند. همچنین، این واژه ممکن است با دیگر کلمات ترکیب شود، مانند بازارچه صنایع دستی که به معرفی فضایی خاص برای فروش صنایع دستی می‌پردازد. به طور کلی، به عنوان مکان‌هایی برای تبادل کالا و فرهنگ محلی، نقش مهمی در زندگی اجتماعی و اقتصادی جوامع ایفا می‌کنند.
بازارچه
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه بازارچه
هنگامه ی خورشید ز رخسار تو بشکست بازارچه سرو ز رفتار تو بشکست
آن بکر پری چهره که از صحبت سورش بازارچه برچیده شود شیشه گران را
جمعیت عرفی همه دانست که عمری سوداگر بازارچهٔ بی هنری بود
