کلمه اوایل در زبان فارسی به معنای ابتدا یا آغاز است و معمولاً به دورهها یا مراحل ابتدایی اشاره میکند. زمانی که این کلمه در یک جمله به کار میرود، لازم است از نقطهگذاری مناسب استفاده شود. این کلمه به صورت جمع به کار میرود و بنابراین باید با سایر کلمات جمع در جملات هماهنگ باشد. این کلمه میتواند با واژههای دیگر ترکیب شود، مانند اوایل صبح. در مکالمات غیررسمی، استفاده از این کلمه در جملات به سادگی امکانپذیر است، اما در متون رسمی بهتر است از شیوههای نگارشی دقیقتری بهره ببریم. معمولاً زمان فعل در جملاتی که این واژه در آنها وجود دارد، به زمان حال یا گذشته اشاره میکند.
اوایل
لغت نامه دهخدا
اوایل. [اَ ی ِ ] ( ع اِ ) اوائل. ج ِ اول. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به اوائل و اول شود.
فرهنگ معین
(اَ یِ ) [ ع. اوائل ] (صِ. اِ. ) جِ اول. ۱ - آغازها، پیش ها. ۲ - پیشینیان.
فرهنگ عمید
= اول
فرهنگ فارسی
اوایل، جمع اول
(اسم صفت ) جمع اول. ۱ - آغازها پیشها. ۲ - پیشینها پیشینیان.
جمله سازی با اوایل
💡 گر زنده شوند از روش و رسم تو گیرند گردان جهان دیده و شاهان اوایل
💡 قصه لیلی مخوان و غصه مجنون عهد تو منسوخ کرد ذکر اوایل
💡 وندر دل اوست هر چه از علم درکُتبِ اوایل است مسطور
