افروختنی به معنای چیزی است که قابلیت سوزاندن و روشن شدن را دارد. این واژه به اشیایی اطلاق می‌شود که می‌توانند شعله بگیرند و در اثر احتراق نور و گرما تولید کنند. از این رو، افروختنی‌ها به عنوان موادی در نظر گرفته می‌شوند که در فرآیند سوختن، انرژی آزاد کرده و به روشنایی می‌انجامند. این مفهوم در زندگی روزمره ما کاربردهای متنوعی دارد، از روشن کردن آتش در طبیعت تا استفاده از وسایل گرمایشی و روشنایی در خانه. در کل، افروختنی‌ها نقش مهمی در فراهم آوردن گرما و نور ایفا می‌کنند و بدون آن‌ها بسیاری از فعالیت‌ها دشوار یا غیرممکن می‌شود.
افروختنی
لغت نامه دهخدا
ای سوخته سوخته سوختنی
ای آتش دوزخ از تو افروختنی.( منسوب بخیام ).
فرهنگ فارسی
جمله سازی با افروختنی
گویند که در خانهٔ دل هست چراغی افروخته کاندر حرم افروختنی نیست
بیروح حقیقت دل افسرده حبیبا چون سایه شمع است که افروختنی نیست