استغفرالله

استغفرالله

گفتن استغفرالله دارای ثواب‌های زیادی است که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

آمرزش گناهان: تکرار این عبارت باعث آمرزش گناهان و خطاها می‌شود و انسان را به سوی پاکی هدایت می‌کند.

تقویت ایمان: استغفار نشانه‌ای از تواضع و نیاز به رحمت خداوند است که ایمان فرد را تقویت می‌کند.

کسب آرامش: با طلب آمرزش، فرد احساس آرامش و سکون بیشتری پیدا می‌کند و از بار گناهان رها می‌شود.

جذب رحمت الهی: استغفار باعث جذب رحمت و برکات الهی به زندگی فرد می‌شود و درهای خیر و برکت را به روی او می‌گشاید.

پیشگیری از عذاب: با استغفار، فرد از عذاب الهی در دنیا و آخرت محفوظ می‌ماند و از بلاها دور می‌شود.

افزایش رزق و روزی: در روایات آمده است که استغفار باعث افزایش روزی و برکت در زندگی می‌شود.

تسکین دل: گفتن استغفرالله دل را تسکین می‌دهد و فرد را از نگرانی‌ها و اضطراب‌ها دور می‌کند.

نزدیکی به خدا: این عمل باعث نزدیکی به خداوند و تقویت رابطه فرد با پروردگارش می‌شود.

فرهنگ معین

(اِ تَ فِ رُ لْ لا ) [ ع. ] (شب جم. ) ۱ - برای طلب آمرزش به کار می رود. ۲ - برای نفی و انکار به کار می رود. ۳ - برای بیان خشم به کار می رود.

فرهنگ عمید

۱. در مقام توبه و استغفار گفته می شود: خدایا مراببخش، استغفرالله!.
۲. در هنگام نفی و انکار گفته می شود، هرگز، خدا نکند: من رند و عاشق وآنگاه توبه / استغفراللّه استغفراللّه (حافظ: ۸۳۶ ).

فرهنگ فارسی

( جمله فعلی مرکب از استغفر متکلم وحده از مضارع از مصدر استغفار الله ) ۱ - آمرزش میخواهم خدایرا از خدا آمرزش می طلبم. توضیح گاه در مورد انکار و نفی استعمال شود: (( ازدست زاهد کردیم توبه و زفعل عابد استغفرالله. ) ) ( حافظ ) و این معنی در خلال آن حلال زاده. استغفرالله...... یا استغفر الله ربی و اتوب الیه ٠ آمرزش میخواهم ازخدا ( که ) پروردگار من ( است ) و باز میگردم بسوی او ٠
بخشایش میجوی از خدای خویش و باز میگردیم به سوی او.

ویکی واژه

برای طلب آمرزش به کار می‌رود.
برای نفی و انکار به کار می‌رود.
برای بیان خشم به کار می‌رود.

جملاتی از کلمه استغفرالله

مرنجان دل ز من، استغفرالله! خطا کردم که گفتم: مهربان باش
گفتم: استغفرالله ای نادان دل ازین شبهه ها مکن شادان
کی بشر استغفرالله گویمت راست می گفتم ولی دستور نیست
طرفی نبستم زین جهان استغفرالله العظیم خسبیدم و شد کاروان استغفرالله العظیم
حاشا و کلا، استغفرالله ربی و اتوب الیه. هرگز خوش نباشد و تا قیامت دلکش نباشد، مگر من نه آن بودم که بر مرغ جان و تخم چشم خود رشک ها داشتم که چرا آن بر لب دیوار است و این محروم دیدار. حالا از کجا این قدر حوصله و طاقت بهم رساندم که: می‌خورند حریفان و من نظاره کنم.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم