اردج

لغت نامه دهخدا

اردج. [ ] ( اِ ) بوته ایست که در صحراها روید و در کتاب اول پادشاهان ( 19:5 ) آمده که ایلیای نبی در زیر درخت اردجی خوابید و گاهی از اوقات در اوان جوع و قحطی شاخهای آن خورده میشود. ( ایوب 30:4 ) و گاه نیز درخت مزبور را سوزانیده از آن ذغال سازند. ( مزامیر 120:4 ) ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

بوته ایست که در صحرا ها روید

جمله سازی با اردج

💡 از پریشانی است دل ایمن چو خود را جمع کرد بیمی از ریزش نداردجام سرشار گهر

💡 اردجین، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان خرمدره در استان زنجان، ایران است. این روستا در دهستان خرمدره واقع شده است و در ارتفاع ۱۸۷۶ متر از سطح دریا قرار دارد. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، اردجین ۱٬۰۰۸ نفر(معادل۳۲۵خانوار) جمعیت دارد.

💡 نیست جز تاثیر تابان نجم بختت هرچه را لاب ز اسطرلاب و رمز اردجان می‌آورد

💡 درویشی است صاحب حال و سالکی حمیده خصال. با شاه شجاع آل مظفر معاصر بوده و به زیارت مکّهٔ معظمه مشرف شده. به ایران مراجعت نمود. گویند چون به بغداد رفت سلمان ساوجی با اصحاب بر کناردجله نشسته و تماشای طغیان آب دجله می‌نمود. درویش به مجمع ایشان خرامید و پس از مکالمه بر سلمان معلوم شد که درویش مردی ذی فنون و صاحب طبع موزون است. امتحاناً این مصراع را گفته و خواهش دیگر نمود:

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فمبوی یعنی چه؟
فمبوی یعنی چه؟
رویت یعنی چه؟
رویت یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز