بسر آوردن یک واژه فارسی است که به دو معنی اصلی به کار میرود:
بپایان آوردن یا به آخر رساندن
در این معنا، بسر آوردن به عمل پایان دادن به یک کار یا وضعیت خاص اشاره دارد. این مفهوم به معنای اتمام یک دوره زمانی، یک فعالیت یا هر نوع وظیفهای است که فرد در حال انجام آن بوده است.
تحمل کردن، سازگار شدن یا ساختن
در این معنا، بسر آوردن به معنای تحمل کردن شرایط دشوار یا سازگار شدن با یک وضعیت اشاره دارد. این میتواند به معنای مواجهه با چالشها و مشکلات زندگی و تلاش برای ادامه زندگی در آن شرایط باشد.