سولاخ به معنای سوراخ است و در متون مختلف به طور متفاوتی مورد استفاده قرار میگیرد. در منابعی مانند تفسیر طبری و فارسنامه ابن البلخی، به حفرههایی اشاره دارد که ممکن است در کوهها یا بدن موجودات زنده وجود داشته باشد. این حفرهها میتوانند به عنوان نقاطی باشند که آب به آنها رسیده و با هوا در تعامل هستند. همچنین در این متون به کارکردهای این واژه اشاره شده است، به طوری که ممکن است در کارهای انسانی یا طبیعی، مانند حفر کردن کوهها، مورد استفاده قرار گیرند. در برخی از موارد، این حفرهها به عنوان نقاط اتصال یا نقاط فشار نیز مورد اشاره قرار میگیرند، که نشاندهنده اهمیت آنها در ساختار طبیعی یا مصنوعی است. در نهایت، برای درک بهتر این مفهوم، میتوان به مطالعه بیشتر در مورد سوراخ و کاربردهای آن در علوم مختلف پرداخت.
سولاخ
فرهنگ معین
(اِ. ) (عا. ) سوراخ.
فرهنگ عمید
= سوراخ
فرهنگ فارسی
۱ - رخنه منفذ ثقبه. ۲ - شکاف. ۳ - معبر. یا سوراخ ( و ) سنبه. گوشه و کنار. یا سوراخ دعا را پیدا کردن ( گم کردن ) راه رسیدن به هدف راه پیدا کردن ( گم کردن ).
ثقبه: و بمنقار در آن سولاخ میکرد
ویکی واژه
(عا.)
سوراخ.
